ANAGLYPHA

ANAGLYPHA

Graece Α᾿νάγλυφα, vasa caelara, sculpta quod sculpturae genus Italis basso rilievo dicitur. Eucherius l. 3. Regum c. 17. Anaglypha Groece, Latine Caelaturae: caelata autem sunt vasa aurea vel argentea signis eminenitoribus, extra intusque expressa. Hoec aliô nomine sculpta vocantur. Anaglypha vasa. Vetus Interpres Iuvenalis Sat. 14. v. 62. Hic loeve argentum. Anaglyfa sigillu. Virg. l. 5. Aen. v. 267.

---- ---- et aspera signis.

Quod expressit Metellus in Quirinalibus,

Qui bibitur scypho vivis signis anaglypho, etc.

Sic calicis argentei anaglyphi meminit, in Silvestro, Anastasius Bibliothecarius: Vitreorum quorundam vasculorum anaglypha fusilitate caelatorum, Auctor Vitoe Odilonis Abbatis Cluniacensis c. 23. Capsoe opere anaglypho decoratoe, Vita Urbani Episcopi Lingon. c. 1. Crucis ---- anaglyphis ex auro et gemmis mirificatoe, Ratbertus de Casibus S. Galli, c. 1. etc. Quae anaglypta in asperitatem excisa, dixit Plinius l. 33. c. 11. Anaglyphicum metallum Sidonius Apollinaris l. 9. Ep. 13.

Geruli caput plicantes

Anaglyptico metallo,

Epulas superbiores,

Humeris ferant onustis.

Ubi Macer Anaglyphitico male et contra metri genium legit, in suo Hierolex. Vide quoque Car. du Fresne in Glossario. Salmasio Anaglypta et Anaglypha, â vasis prostypis et ectypis distincta erant. Toreuticae enim Artis cum duo modi methodique fuisse videantur, una quae argentum in ipso corpore scyphi excideret et sigillis eminentibus exsculperer; altera quae sigilla seorsim facta argento vel auro includerer atque illigaret, per illam Artem, quam Εμπαιςικην` vocârunt: Illa Anaglypha vocabantur, Plinius ubi supra: Nunc Anaglypta, in asperitatemque excisa circa linearum picturas quaerimus. Vas nempe ipsum argenteum in asperitatem excisum et sigillatum caelabatur, figuris exstantibus, unde anaglypbon vel anaglypton dicebatur. Eôdem modô vasa lignea exsculpebantur. De quo modo caelandi capienda eiusdem haec verba, Acragantis in templo Liberi Patris, in ipsa Rhodo, Bacchoe Centaurique caelati in scyphis. Item, Post hos celebratus est Calamis et Antipater, quique Satyrum in phiala gravatum somnio collocasse verius, quam caelasse, dictus est, Stratonicus. Eodem referendae patinae corymbiatae et hederaciae et filicatae, a genere caelaturae sic dictae, quae corymbos et hederas et filicem herbam in scypho exprimeret exsculptis figuris, etc. ista vero Emblemata et Crustae dicebantur: quae quod illgarentur et immitterentur vasis et scyphis, eximi iterum poterant ac revelli; cum Anaglypha detrahi nequirent. Sed et Anaglypha a Cataglyphis distinguenda; quorum illa eminentibus sigillis expressa, haec depressis sulcis et imaginum cavatis lacunis sculpta: At utraque γλυπτὰ sunt, Latinis quoque sculpta et sculptilia, etc. Vide Salmas. laudatum, ad Solin. p. 1045. et infra ubi de Caelatura.